ogan bayurgen

en büyük problem,bir problem olduğunu varsaymaktır... herşeyi bunun içine sokulabilir, varoluş ve zaman dahil... bu durumda, sonsuz bir meta-düşünceler silsilesi açılabilir önümüze;dolayısıyla problemin ta kendisinden çıkışın da,yani temel problemin ne olduğu sorunsalının da,düşünsel bir aktiviteye indirgendiği bir alana ulaşılabilir... düşündüğümüz için bunlar olmaktadır sığlığında ele alınmaz ise eğer bu,sürekli kendi karşıtını ve paradoksunu yaratan bir döngü içerisinde yer almanın 'temel problem' olduğu kabul edilebilir... herşeyi dizgeleştirebiliyorsak eğer,ki bu hiçliğin karşıtında yer alan semantik bi alandır, kurduğumuz hayallerin de örüntülenebilirliğine ulaşmak zor değildir[kim tersini iddia edebilir ki,rüya dediğimiz şeyin düşüncelerin dışkısı olmadığını]... devamla, hiçliğin karşısına birşey i koymakta sakınca görmüyorum
hûlasa,bu başlığın kendi örüntüsü içerisinde verilebilecek cevap:irmikdir