ben çinde 2 ay geçirdikten sonra, business lounge da bir çinliye denk geldim.

Bu muallakler köpek gibi yemek yer, ağzından akar yemekler.. masada 4-5 tane çinli varsa resmen senfoni orkestrası gibi sesler çıkarırlar.

neyse ben zaten 2 ay ayar olmuşum, ne zaman yemek yesem midem bulanmış. zaten çin mutfağı dedikleri gibik şey içinde yiyecek şey bulmak ayrı dert.

lounge' da bu huur evladı almış çorba kasesini kafasına dikiyor. bende dayanamadım verdim ayarı.

ingilizce, çok kibar olmayan bir şekilde. artık kendi ülkesinde olmadığını diğer insanlar gibi yemek yemesi gerektiğini söyledim.

Ama birde şöyle birşey var bu salaklar ingilzce de bilmezler, anlasın anlamasın herşeye ahhhaaaaaa derler.. nasıl olsa ortamda biri anlamıştır sonradan ağzımızda yarak var gibi sesler çıkardığımız dilimizle birbirimize anlatırız derler..

Bu huur evladı da ahhhaaaaaa dedi, bende türkçe kalaylayıp koltuğumu değiştirdim..

Peki ne oldu en sonunda? lounge' un en sonunda oturuyordum.. şşşıııloooop diye o çorba sesini hala duyuyordum hayvanın...

özet: haklısın panpa, bende sevmem...