beyler beni bilen bilir gece çişe kalkarım. yine uyandım gece televizyon yine kapalı dıbına kodumun yerinde ama o başka bir konu gibtir et dedim. kalktım salonda yatıyorum tabi karşımda anasının amı kadar bi koridor var nedense tırsarım. belki tuvaletten önce 2 kapı en karşı taraftada oda olduğundan. birşey aniden çıkacakmış gibi geliyor. neyse yan tarafta mutfak vardı korkarak uzandım ve ışığı açtım. evet şimdi etrafı görebiliyordum. sakince ilerledim. tuvalete girmemle ağızımdan " bu gecede şükür bir tak olmadı " cümlesi çıktı. tam pijamayı indirecektim ki göz göze geldik. kabuğu parlıyordu. antenleri oynuyordu. ama göz göze geldiğimizde durdu. bir süre öylece bakıştık. sanki büyülenmiştim. sonra kendimi toparladım ve tuvalet kağıdına uzandım. 5 yada 6 parça kadar kopardım. bunu yaptığımı görünce arkasını döndü birkaç adım uzaklaştı. ama sonra durup tekrar bana baktı. sanki " bunu gerçekten yapacak mısın ? " diye bakıyordu. bir süre daha bakıştık. yapmam lazımdı çünkü onun burada olmaması gerekiyordu. yalvarırcasına bakıyordu ve benimde bu duygusal andan çıkıp ondan kurtulmam gerekiyordu. evet beyler yapmam gerekeni yaptım ve onu yakaladım. tuvalet kağıdında kıpardanıyordu. tam tuveletin derinlerine gönderecektim ki bana " yapmağğ abiğğğ döğğğrt yüzğğ seğkğsen yeğğdiiğğ dane cocukggum vağğğ yapmağğğğ " dedi. o şokla elim ayağım titredi yere düştü bin. ezmek için hamle yapacaktım ama ayağımda ayakkabımın olmadığını farkettim. yerdeki kirli çamaşırların arasına girdi ve kaybolup gitti huur çocuğu bugün ilaçlayacam evi. en az 489 tane böcek olduğunu öğrendim aq. tırsıyorum beyler.