22 yaşındayım, kendimi bildim bileli insanlar tarafından ezildim.

lise son sınıftaydım galiba, bir tane huur evladı adımı okulda muallakye çıkarmıştı. o gün dayımın taks salonuna yazıldım.

bi kaç gün hevesle yaptım bu sporu ; bi yerden sonra sıkılıp bıraktım. bu kez kick-box u denedim, o da sarmadı . en sonunda muay-thai ile tanıştım. bu spor diğerlerinin tersine, başlarda çok sıkıcı gelmişti, bırakmayı düşündüm ama devam ettim.

yaklaşık 3-4 yıldır muay thai yapıyorum, çok fazla kilo alamadığım için vücudum halen çelimsiz, zayıf gözüküyor. yani bu adam spor falan yapmıyor diyordur etrafımdakiler.

kim o etrafımdakiler ? ben 2.sınıftayım şu an. 2 sene kaldım bölümüm 4 yıllık. etrafımdakiler dediğim insan topluluğu da bu bölümdekiler. hepsi beni dışlamaya, ötekileştirmeye çalışıyorlar, tıpkı lisedekilerin yaptığı gibi.

bugün bir olay daha yaşandı, kızın biri bana laf attı, yanındaki erkekten bozma muallak görünümlü yavşaklar da bana bakıp gülmeye falan başladılar.

herşeyimin üzerine yemin ederim ki, 22 yıllık hayatım boyunca biriktirdiğim öfkeyi, kırmızı çizgilerimi aşan ilk kişinin üzerine boşaltacağım, bir kişi beni sinirlendirsin, oracıkta anasını gibeceğim yemin ederim.

bu arada, benim durumumda olup benden daha küçükler okuyorsa bu yazıyı, onlara kendilerini ezdirmemeleri gerektiğini söylemek istiyorum.

ben başkaları üzülmesin diye kendim üzüldüm lan resmen, pgibolojim bozuldu, belki ömrüm boyunca asla tam olarak sosyal bir insan olamayacağım. siz yapmayın bunu işte, insanları önemsemeyin, aileniz dışında hiç kimse sizin iyiliğinizi istemez. siz de onlarınkilerini istemeyin, kimseyi kendinizden daha değerli görmeyin, gel anamı gib diyorsa biri, gidin gibin. sakın aman kavga çıkmasın şimdi diye düşünmeyin, kavga çıkmadığı sürece o durum devam edecek. bak ben hala kavga çıkarmadığım, hala üzerime yürüyorlar. hadi benden bu kadar.