inci itiraf

80 yaşında her şeyi yaşamış hayattan hiç bir beklentisi olmayan insan durumundayım şu an

ama daha istediğim yükseklikten denize atlayamadım , sevdiğim kadına sarılıp uyuyamadım , onu öpemedim , çalıştığım bir işte terfi alıp mutlu olamadım

ne yaşadım da bunları hissetmeme sebep oldu artık ben de bilmiyorum , kalabalık içinde yalnızlık çekiyorum

belki biraz ön yargılıyım , hayır değilim aslında tüm yaşıtlarım böyle saçma salak olmak zorunda mı , yani bir insan kendini etiketlemek için pazarlamak için ne için yediği yemeğin resmini çeker , ne diye yeni aldığı ayakkabısının masaya uzatarak elinde ki kahve bardağı ile resim çektirip altına da ders çalışmak böyle şöyle diye yazar , neden dertlerin konuşulduğu bir ortamda masada bulunan bira şişelerin rakı şişelerinin resmi çekilir , ulan allah aşkına biri bana bunu anlatsın , her ne yapıyosanız neden bunu insanlara gösterme çabasında içindesiniz yemin ediyorum anlamıyorum , 2 bardak vodka ile sarhoş olan adamlar neden bir an da yetmiş yıllık uzman olmaya çalışıyo

kısacası her şey canımı sıkıyo , çevrende arkadaşların var ama onlara içinde hissettiğin şeyleri anlatamıyosun biliyosun ki anlamıcaklar o yüzden salak saçma konular hakkında konuşmaya devam ediyosun , düşünüyorum bazen karşımda ki de mi bana öyle bakıyo belki çok şey hissediyodur da bana anlatmaya tenezzül etmiyodur diyorum ama yok , öyle bi insan değiller biliyorum

bakın kimseyi küçümsemiyorum ama canımı sıkıyo bu durum , neden her şeyi kaybediyorum , en son ne zaman mutlu oldum gerçekten bilmiyorum , oysa mutlu olmam için o kadar çok sebep var ki , ama bu mutluluğu ben yaratamıyorum , örneğin şu an dünyanın en iyi üniverstesinde okusam bile biliyorum ki bu beni mutlu yapmıcak gram bi değişiklik olmucak , ama onun sesini duysam mesela o kadar çok mutlu olurum ki , yani mutluluğu bile karşımdakilerden bekliyorum

oysa çocukları mutlu etmek ne kolay , geçen kuzenimle atari salonuna gittik ne istiyosa yaptı oynadı o kadar mutlu oldu ki , yani durduk yere seni çok seviyorum dedi ufacık çocuk bana düşünün mutlu etmek bu kadar kolay , hazır mutlu olabiliyolarken etmeye çalışıyorum ben de

ha belki en iyi üniversteye gitsem ben mutlu olmam ama annem mutlu olabilir bu aklıma geldi , cidden çok sevinir , babam sevinmez ama , bana mı okuyosun ne yapıyosan yap der

sana hiç bişey bırakmıcam babam da bana bırakmadı kendin çalış der , kızmıyorum seviyorum babamı ben , bişey beklemiyorum zaten kimseden

ama insanları mutlu etmekten sıkıldım artık , yani bişey bekliyorum ama ne beklediğimi ben de bilmiyorum

yani şu yaşadığım hayat a para verip bilet almışım da bilet yanmasın diye oturdum bekliyorum böyle bi benzetme biraz durumu özetleyebilir

pişman olmak çok kötü , keşke demek çok kötü , birini delicesine merak edip sevmek çok kötü , saçlarını yanaklarını özlemek çok kötü

zarf a sızan kokusunu unutmak çok kötü , en kötüsü de sesini unutmak , sesini unutmak en kötü , nasıl güldüğünü hatırlamamak çok kötü

bu aralar her şey çok kötü