manitayla gün batımını izlemeye gittik
çıktık bir tepeye, köşeye oturduk izliyoruz. benim planım güneş battığı anda yapışmak dudaklara.
işte aşkım, cicim, ne güzel bir görüntü, çok mutluyum vs iğrenç konuşmaları yaptık, derken güneş battı.

tam ben buna doğru yöneldim yavaş yavaş, bu başladı ''yeaa ne çabuk battı aşkom yeaa, ben biyaz daha izlemek istiyodum ama pöff, ağlayım haa' falan iğrenç iğrenç konuşmaya. o kadar da söylemiştim bir daha bebek gibi konuşursan affetmem diye.

neyse sakinliğimi bozmadım ben. hâla çok geç değil aşkım, ayağa kalkıp bakarsan görebilirsin biraz daha dedim.
bu kalktı parmaklarının ucunda bakmaya çalışıyor ufuk çizgisinin altına doğru gerizekalı.
tepiği bi koydum buna, kayalara çarpa çarpa paramparça oldu şerefsizim.