serap mektubu akşam kıza vermişti. kız da benimle konusmak yerine aynı sekılde biir mektup yazmıştı. sabahı zor etmiştim ben zaten. heyecandan içim içime sığmıyordu. acaba ne olacaktı? sabah oldu nihayet. erkenden uyanıp gittim okula ben yine. serapta bugün biraz erken geldi. acaba erken mi davranmıstık? aceleye gerek yoktu aslında kız biraz tanısaydı beni diye düşünüyordum. serap kızın yolladıgı mektubu verdi bana. ikimiz beraber okumaya basladık. öncelikle teşekkür etmişti bana. detayını cok hatırlamıyorum. devamnda erkek arkadaşı oldugundan bahsetmişti. geldiği ilçede bir erkek arkadası varmış. birbirlerini cok seviyorlarmış ilan. cok okuyamadım zaten. heyecanım ve hevesim kursagımda kalmıştı. serapda soldu kızcagız benım yuzumden. tamam dedim sineye cektim. sevgilisi vardı sonucta buna ragmen peşine takılmak yakısmazdı. yapmadım da öyle bişey. zaten tek yaptıgım gözle kesmekti kızı artık onu bile bıraktım. yediremedim kendime. yakışır kalmazdı.

ben herşeyin üzerini örttüm sevgilisi oldugunu duyunca. benim için herşey bitti. ama yeniden baslayacagını hayal bile edemezdim. tüm defterleri kapattım ben ta ki eda dan iki gün sonra gelen ikinci mektuba kadar.