Beyler bigün mutlu olup bigün mutsuz olan ben , sabah evden çıkarken mutlu ama aksam eve gelınce mutsuz olan , canı sıkkın olup hiç bişey yapmak istemeyen , daha öğlen mutkuyken geceye hüzünlenen , ne bu insanlar arasında ki çekişme diyen ya da ne bileyim yaptığı herşey saçma gereksiz gelen , yalnız hisseden , arkadaşlarına ailesinin yüzüne gülüp yalnız kalınca içinden ağlamak gelen , artık yaptığı hiçbirşeyden zevk almayan , insan ilişkilerinin kasıntılığından bıkan , hayatının rutinliğinden bıkan , bir türlü mutlu olamayan bi ben miyim beyler ? Tavsiye verin . Hatta ben başlıyım:
Elimden Geldiğince Namaz Kılmaya Çalısıyorum Bu Beni Rahatlatıyo Tabii Çoğumuz Ölümden Sonraki Hayata inanıyoruz.Ama Elbette Hem Öteki Dünya Hem Bu Dünya için Yasıyoruz.Ama Cidden Bu Dünyada Yapılası Bişey Yok mu insanı Bu Durumdan Kurtarıcak ?