"hoşgeldiiin bilederim allah kurtarsın. seni aramızda görmeyi neye borçluyuz müptezel kardeşim" dedi belliki haberi vardı. gardiyanlar çok dedikoducular bunu çok sonradan öğrendim bende . "eeyvallah reis allah razı olsun"dedim. alışıyo insan. adaptasyon kanımızda var. anlattım durumu. daha önce gelmiş bizim oralara. bizden bir iki kişinin adını duyunca hatırlar gibi bile oldu. 3 senedir içerdeymiş. bana dışarıyı anlat diyor. adamın akıllı telefon bulunduğundan haberi bile yok. koğuştaki televizyonun saatleri var. sürekli açılmıyr. haberlere izin veriyorlar. belki akşamları da film saati. zamanla öğrenecektim hepsini. yorgunum biraz yatayım sabah olsun konuşuruz dedim. tualete girecektim. geçtim kapının o tarafa bekliyorum. yadırgadılar. batak masasındaki çocuk. "ooo yeni çocuk robot oldu dedi" güldüler hep beraber. ulan bi elimizi yüzümüzü yıkayalım hesabındayım bende. gardiyanlar zaraki diye bağırdı. bi valiz verdiler eşya göndermişler. bıraktım tualeti koşa koşa gittim aldım. iç çamaşırı bir kaç takım eşorfman. eskilerimi göndermişler hep. babamın aklıydı bu. içeri yeni kıyafet sokulmaz. çalacaklardı belliydi. bir çift terlik. kazaklar vs. üstün körü baktıktan sonra kapattım valizi. tualete yöneldim tekrar.