Sonra serapin babasi hasan'in dosyasina girdim.Iki sene once oldurulmuştu. Gorev sirasinda basina ve koluna gelen iki kursun olumune sebep olmustu. detayli sekilde anlatiliyordu ve mide bulandiran fotograflar da mevcuttu.O goreve katilan kişilerin hepsi son iki yilda emekli olmuştu. Gorevdekilerin isim listesi de yaziyordu fakat terslik o ki emekli olduktan sonra listedeki 10kisiden 7si oldurulmuştu. Buyuk kumpaslar oldugunu anlamak icin muneccim yarragi yemek gerekmiyordu. Listenin üç ismini kaydedip bilgisayari kapattim.Iki gun sonra haftalik izinde istanbulda oturan listedeki tek adam Mahmut şafak la gorusmeye gittim. Kapiyi caldim ve aradan on saniye geçmisken acildi kapi. once korktu ve mit mi? Diye sordu.Iki dakika sonra karsilikli oturuyorduk.
-o gorevde neler oldu?
-bunu anlattim zaten.
-bir de bana anlatacaksin.
-silahla mi konusturacaksin beni?
-silah az acili olmaz mi eski bir mitçiye?

Korkmuştu. Aile resimleri odanin her tarafindaydi. Boyle bir adami oldurmek yazik olurdu zaten.

-o gorevde mitin ankaradaki bir ofisine baskin yaptik. mitciler arasi bir savaş. ofisten bilgi sizdirdik. faili meçhul cinayetlerin ortulmemesi gerektigi icin bunu yaptik. daha dogrusu derin devlete malzeme vermemek icin.biz ayri bir kurumuz. birilerinin maşasi olmayi kabul etmiyorduk.o operasyonda birçok mit mensubu hayatini kaybetti. Kimsenin bundan haberi olmadi. Emekliye ayrilmamiz konusunda bizi oldurmeyeceklerini beyan ettiler. Koca bir yalandi. Meslektaşlarimi bir bir harcadilar...
-peki sen neden hayattasin?
-kaybedecek seyleri olanlari gecmisi silmek koşuluyla akladiklar.

Ne kadar gaddarcaydi, birçok kaybedecek seyi olmayan adam bir cirpida harcanmisti