her ne kadar emirlerin hep tersini uygulasamda (alkol, zina v.s), cumaya bile gitmesemde karakter olarak herkesten çok müslümanımdır. hep şükrederim.

ankaraya arkadaşlara ziyaret için gitmiştim. eski bir kızla kavga ettik mekanda dedim giberim sizi gidiyorum ben. tekrar eve dönerken dedim bu dıbına koduğumun şehrinde gidilecek pek yer yok dedim anıtkabire gidiyim hep merak ediyorum işte.

neyse tek başıma gittim anıtkabire. dikiliyorum öylece. sonra içimden dedim ben burada bugün burayı ziyaret edebiliyorsam bunu atalarımıza borçluyum. açtım elimi dua ediyorum atatürke, şehitlere falan dalmışım mk o günleri düşünüyoruz işte biz burada bir gün elektrik kesilince facebook a giremedik diye ağlarken birileri bu günleri görelim diye canını feda etmiş.

ne kadar durdum hatırlamıyorum bi anda yan tarafta bi ses duydum irkildim çıktım anılardan. oğlanın biri bana bişeyler söylüyor duanı git camide yap diye yanındaki kaşarlar falan gülmeye başladı taşak geçiyorlar akıllarınca.