*
"emre arıyor" yazının arka tarafında bi adam resmi vardı.
yakışıklı biriydi, orta yaşlarda hafif kır saçlı karizmatik gülüşlü bir adamdı.
sinema, tv kültürüm pek olmadığından "acaba artiz" falan mı diye geçirdim içimden.
neyse, babaneydi amk ya.
tam arabadan inecektim ki telefon bi daha çaldı.
belki de önemli bi mevzu vardır diyerek fikrimi değiştirmiştim.
arabadan inmeden geri çalıştırdım.
tekrar durağın oraya gidiyordum.
arabayı durağın önüne koydum.
binanı önüne geldim.
aşağı kapı kapalıydı.
cesaret edemediğimden dolayı,
2. katın zilleri olmadığını düşündüğüm bi kaç kapı ziline bastım.
bi kaç tanesi "kim o" diye seslendi diyafondan ama cevap vermedim.
neyseki tembel binlerden bir tanesi açtı kapıyı.
içeri girdim.
hızlı adımlarla 2. kata çıktım.
bir de ne göreyim sabah taşıdığımız eşyalar öylece koridorda duruyordu.
"hay amk, aklımı gibeyim" dedim.
kıza süpriz yapıcaz diye eşyaları oraya kadar çıkartmış, kızla konuştuktan sonra aklım uçmuş, eşyaları öylece orda bırakmıştık.
"acaba restorantta, boş evde napıcam derken bunu mu kasdetmişti" diye düşündüm.
muhtemeldi ama emin olamadım.
şaşkındım.
neden geldiğimi tekrar çalan telefon hatırlattı.
yine "emre" arıyordu.
çok pis ayar olmuştum.
derken ürkek ürkek kapıyı çaldım...