*
müşteri kese kese yandan yandan dönüyordum durağa.
dolmuş duraklarını geçince az ilerde 2 tane kız el etti.
durdum.
içten içe durağa dönmeden müşteri bulduğum için seviniyordum.
dikkatli bakmamıştım ama ikisi de hani şu kokoş denilen süslü tiplerdendi.
ikisinin de üstünde tüylü tüylü leopar desenli yeleklerden vardı.
desenleri farklıydı ama aynı takun lacivertiydi işte.
-yahya kaptan'a lütfen. dedi biri.
-tabi efendim. dedim
onlara bakmıyor ve onları dinlemiyordum ama kendi aralarındaki konuşmalardan birinin adının ceyda diğerinin de meral olduğunu istemeden olsa da öğrendim.
yol boyunca konuştular.
hiç susmadılar.
ellerindeki poşetlerden ve yaptıkları konuşmalardan alışverişten döndükleri belli oluyordu.
derken kızlardan biri muhtemelen diğerinin poşetlerden çıkarttığı bir şeye iteliyordu.
"keşke bunu almasaydın, sen zaten şişmansın bu iyice şişman gösterdi, markasına baksana zaten basit bi şey" falan tarzında şeyler söylüyor acımadan gömüyordu.
diğer kız ise aldığı şeyi ölümüne savunuyordu.
bir türlü ikna edemediler birbirlerini.
yaklaşık 15 dk sürdü saçma sapan tartışmaları.
daha sonra kızlardan biri deminden beri hakkında kavga ettikleri blüzü ön koltukların arasından sokarak bana gösterdi.
-şöför bey sizce bu nasıl. dedi
omuz kısmında parıl parıl pullar olan ön tarafında da garip garip desenler olan pembe bi blüzdü.
"bi saattir bunun hakkında mı konuşuyorsunuz, aklınızı gibeyim sizin" demeyi çok istersem de
-güzel. dedim sadece.
-peki üstümde nasıl duruyor. diyerek blüzü üzerine tuttu.
dikiz aynasından göz ucuyla baktım.
-güzel duruyor. dedim
ben arabaya binerlerken giyim tarzlarından dolayı ikisini de aynı yaşlarda sansam da dikiz aynasından baktığımda farketmiştim ki aralarından biri 20'li diğeri de 40'lı yaşlardaydı.
deminden beri "meralcim meralcim" diyen kız benim blüzün güzel olduğunu onaylamamdan sonra.
-offf anne ya bana mı güveniyorsun bu şöföre mi. dedi
durduk yere olan yine bana olmuştu amk.
dikiz aynasından istemsizce kıza baktım hafif sinirli bir şekilde kısa bir süre.
kız söylediği laftan utanarak kafasını öne eğdi.
-özür dileriz şöför BEY. dedi anne hanım "bey"i vurgulayıp kızını daha da utandırarak.
kız şimarıktı ama tarzları aynı olmasına rağmen annesi karakterli bir insandı.
-estafurullah. dedim
derken yahya kaptan'a girmiştik.
ilk öğretim okulunun karşısındaki binanın önünde durduk.
taksimetrenin yazdığı parayı aldıktan sonra.
önden kız ardından annesi iniyordu ki
-pardon, numaranızı alabilir miyim, ben taksi çok kullanıyorum da bundan sonra alışverişlere bu zevkli taksiciyle gitmek isterim. dedi hafiften arsızlaşarak.
bir ara "acaba" diye düşünsem de "müşteri müşteridir amk" diyerek
-ömer derseniz beni gönderirler. diyerek durağın kartını uzattım.
-peki iyi günler. diyerek kapattı kapıyı.
ben tekrar sallana sallana durağa dönüyordum ki telsizden rüstem abinin sesini duydum.
sırf rüstem abi istiyor diye arabalara taktığımız bu telsizi telefonum olmadığı için kullanan tek kişi bendim.
genelde de telsizin diğer ucunda rüstem abi olurdu zaten
-ömer. diye seslendi.
telsizi elime alıp
-efendim abi. dedim
-şu senin kız aradı durağı ömer, ablanların evinde seni bekliyormuş, yalnız acilmiş. dedi
bu sefer eylül'den bahsettiği belliydi.
"allahım nolur ablama bişey olmuş olmasın" diyerek bastım gaza...