okuduğumuz okul pek iyi değildi. anadolu liselerine girememiştim. dolayısıyla ilkdokulda silik bir tipken lisede neredeyse sınıfın en iyilerinden biri olmuştum. hocalar beni severdi. tipim filan da düzeldiği için kızların ilgisi artmıştı. başka sınıflardan gelip bakanlar oluyordu. bu duruma alışık olmadığım için çok tuhaf gelmişti. açıkçası beni bunaltıyordu. bahçeye filan çıktığımda sanki herkesin ilgisi benim üzerimdeymiş gibi geliyordu. o sıralarda bu düşünceler epey arttı ve sosyofobi başladı bende. kızlarla iletişim kurmuyordum pek, beni geriyorlardı. adem ve sezginle takılmaya devam ediyordum. ders başarım ise yılın sonuna doğru düşmeye başlamıştı.