önce başörtüsüne özgürlük denildi. sonra o kızcağızlar bu özgürlük aldatmacasına kanıp baskı ile örtündüklerini unutup başlarını örterek özgür olduklarına inanmak zorunda kaldı ve içlerinde kalan giyinme tarzını da başörtüsüyle birlikte devam ettirdiler. bu türban+kot pantolon+makyaj kombini şeklinde vücut buldu. daha sonra elleri sopalı ahlakçılar tarafından bu benimsedikleri giyim tarzının gericilerin çizmiş olduğu özgürlük kapsdıbına girmediği ve giyimlerinin islama aykırı olduğu yorumlandı., bir sonraki adımda da kızların örtünme alt sınırı daha da aşağıya çekildi. artık 10 yaşındaki kızlar kendi istekleriyle(!) örtünür oldu. derken karma eğitimin de din dışı olduğu söylendi. sonra o kızcağızların okudukları üniversitelerde erkeklerin olduğu ve bu durumun sakıncalı olduğu kaydedildi edebi her şeyin üstünde tutan ultra müsslümanlarca. artık okuduğu okuldan mezun olan türbanlı hanım kızımız çalışmak istiyordu. ama çalışmasının zinaya teşvik edici olduğu söylenmeye başlanılmıştı. yıllarca kadının nasıl giyinmesi üzerine kafa patlatan dürüstlük, erdem timsali ötedünyacılar böyle buyurmuştu. o da yıllardır kurduğu hayallerini sönümlendirerek özgürlüğün zirvelerinde geziniyordu artık. kadın neticede evinin süsüydü ve en büyük kariyeri annelikti bürokrat ve bakanlar da böyle buyurmuştu. en sonunda da iktidardan güç ve cesaret alan bi gibime derman olmayan bu kitle türkiye'nin kadınılarının azımsanmayacak bir kısmına yön verir oldu. ve artık biz bu kadınlara kuluçka makinesi diyoruz.

ilk entrinin sahibi arkadaşa notum var: çok fazla dinci ağzıyla yazılmış bir yazı yazmışsın. sen bu yazıyı yazdıktan sonra düzce üniversitesinde erkek arkadaşının omzuna çıkan ya da mustafa ceceliye sarılan türbanlı kızların ak-it gazetesince nasıl bir habere konu edindiğini oku sonra hatanı anlayacaksındır zaten.