Uyandigimda hatirladigim tek sey insanların çigliklari ve feryatlarıydı. Her yer harabeydi. Insanlik yok olmustu sanki de tek ben kalmistim. O buyuk sarsinti yerin catlamasi ve o korkunc manzara.. Her sey guzel giderken neden boyle oldu bilemiyordum. Televizyonu bir sekilde acmayi basardim hicbir yayın yoktu. Sadece TRT1 de karincali bir yayın vardi. Spikerin dedigi seyleri biraz da olsa anladim. Evlerinizden cikmayin, cikarsaniz da temel ihtiyaclarinizi alin diyordu. Sanirsam dunyada cok az kisi kalmisti. Bir zamanlar dunyada tek ben kalsam her seyi alirim her sey benim olur diyordum. Ama simdi aklim darmadaganik olmus neredeyse kafayi yiyecektim. Olaylarin nerden basladigini hatirlamaya, basima nelerin geldigini hatirlamaya calisiyordum. Neredeyse bayilacaktim basim yarilacak gibiydi..