nilüfer

Manzaraya karşı oturacaksın, alacaksın önüne bir duble rakını, düşüneceksin o gidenleri sonra. şarkı ilerledikçe daha fazla bakacaksın bardağına,yok etmek için herşeyi, daha fazla içeceksin. içtikçe çökeceksin. sonra kafanı çevirip manzaraya, belki denize karşı, belki yüksekten bir şehir sefası, kaldıracaksın kadehini son bir kez gördüğün ilk nesneye. sonra içinden çıkabilecek en yüksek sesle bağıracaksın müslüm babaya eşlik ederken;

başka yer başka zaman, sensiz ömrüm olsun.
herşeyi al bana beni geri ver,bir şansım olsun.

sonra o keman, klarnet hepsi girecek hem şarkıya hem sana, gözlerinden yaşlar süzülecek belki de.ecdanına sövüp tüm seni bu hale sokanların bitireceksin tek dikişte kadehini. sonra mı ? sonra yeni bir şarkı çalacak, yeni bir kadeh dolacak. günün sonunda, döneceksin yeniden bu şarkıya.