elbette iskelenin girişindeki büfeden bir kaç boyoz ve vişneli link almadan olmazdı. içeri girdiğimde vapur yanaşmış ve yolcular iniyordu. önümdeki telaşlı kalabalık kapılara doğru olabildiğince yanaşmış bir an evvel güzel bir yer kapmak için hazır bekliyorlardı. ben oldum olası bu tür olaylarda ya en önde ya da en arkada bulunurum bu hep böyle olmuştur ve bu tamamen benimsediğim bir durumdur. yazarken sorguladım biraz kendimi ama tam olarak bilmiyorum, bir kişilik sorunu olabilir.