gibtir olup gidesim vardı. o okuldan o şehirden. hepsi bi kız yüzünden değildi beyler aslında

ergenliğimin de vurmuş olduğu şeyler birikiyordu. pgibolojim bozulmuşu iyice. tamam küçüktük babama bi şey diyemezdim ama artık lafları, annemi aldatması ağırıma gidiyordu. annemi hiçbir zaman dövmemiştir ama yinede farklı kadınların olması sadece annemi değil hepimizi aldatması beni yıpratıyordu.

kaldıramıyordum beyler. sonra zeynep olayı. yani hiç düşünmeden bu kız için her şeyi yapabilirdim.
sorun neydi ki? sadece sevdiğimi söylemiştim ve kaçıp gitmişti.
şuan düşündükçe daha iyi anlıyorum bazı şeyleri ama o zamanlar gerçekten kafam almıyordu.

hülya hocayıda üzüyordum zaten. okula gitmemem keş olup çıkmam onu üzüyordu, hissediyordum
üzerime çok titriyordu beyler. bunun nedenini sonralarda acıklı bi olayda anlatacağım