*
gözlerim doldu lan bir anda beyler.
sımsıcak bakıyordu annem.
biraz sinirliydi ama yine de şevkat dolu bakıyordu.
koşarak gittim yanına.
o da bana doğru geldi.
annem gittiğinde beri geçen 2 yıllık zamanda sadece bi kaç defa gitmiştim Tarsus'a,
annem 1 defa gelmişti.
son zamanlarda da eylül meylül derken iyice boşlamıştım annemi.
aramamıştım uzun zamandır.
meğer ne de çok özlemişim,
görünce anladım.
kocaman sarıldım anneme.
anne kokuyordu ulan, anne.
gözlerim dolu doluydu ama ağlamadım kız gibi.
gözlerimi fazla kırpıyordum sadece.
annem omuzlarımdan tutup hafifçe itti beni yüzüme bakabilmek için.
yediğim dayağın izleri tamamen olmasa da geçmişti.
ama anne bu farketmez mi amk.
-ne oldu yüzüne. dedi
-boşver anne şimdi yüzümü. deyip elini öptüm annemin.
engel olamadığım bi tebessüm vardı yüzümde.
-hoşbulduk oğlum. dedi annem.
-geleceğini neden söylemedin. dedim
-ne gerek var oğlum, geldim işte. dedi
-annem benim. diyerek yine sarıldım bu sefer daha kısa.
hala dışardaydık, bakıyordum öylece anneme.
-burda mı beklicez akşama kadar. dedi annem
-pardon anne ya dalmışım. diyerekten yerden çantasını aldım ve annemi peşime takarak arabaya doğru yönelmeye çalıştım.
-nereye. dedi annem haliyle.
birden yaptığım büyük mallığı fark ettim.
anneme "anne ben bizim evi bi kıza verdim" nasıl diyecektim amk.
hadi diyelim ki dedim, sebebini nasıl açıklayacaktım.
kadını gelir gelmez üzmek istemedim,
o yüzden bir an evvel sağlam bi yalan bulmalıydım.
derken eylül geldi ufak adımlarla yanımıza.
-hoşgeldiniz. diyerek annemin elini öptü.
-hoşbulduk. kızım dedi annem ve sonra "kim bu kız" der gibi bana baktı.
"müstakbel gelinin" dedim içimden.
ama cevap vermemek için gözlerimi kaçırdım.
annem hala eve girmemizi bekliyordu. zor durumdaydım.
eylül fark etmiş olacak ki topa girdi.
-hala bulamadın mı anahtarı sen. dedi
"ne diyon amk" der gibi baktım eylül'e.
-anlamadım. dedim mal gibi
-kaybettiğin anahtarı arıyordun ya dünden beri, bulamadın mı hala. dedi
-haa, o mu, o yok, bulamadım. dedim zor da olsa toparlayarak.
annem bi fırıldaklar döndüğünü anlamış ama üstelememişti.
-eee napıcaz şimdi. dedi
-ablamlara gideriz. dedim
-gittim ben, evde yoklar. dedi
-yok annem, beraberdik biz, az önce bıraktım onları eve de öyle geldim. dedim
-iyi bakalım, ama bul o anahtarı oğlum, evimi özledim ben. dedi gülerek.