Başlamak hiçte içimden gelmemişti.Çok pişmandım her şey için. Gizeme açılsaydım zamanında böyle olmayacaktı. Geç kalmıştım her şeye.Her gece yattığımda bunları düşünmüştüm. Elbet bir şekilde yollarımız tekrar kesişecekti. Herkese ikinci bir şans tanınıyordu bu hayatta. Mutlaka ben de bulacaktım bu fırsatı ve o zaman beklemeyecektim.8 sene bekledim de ne oldu? Kaydı gitti ellerimden diye düşünüyordum ama o an gelse yine yapamayacaktım eminim. Yine utanacaktım yine korkacaktım açılamayacaktım ona. Sınavda vardı açıkçası Gizemle meşgul etmek istemiyordum kendimi. Kendimce bahane üretiyordum artık.Tek temennim Gizemin bu süre içerisinde benden başka benim gibi bir arkadaş bulmamasıydı. Eğer öyle bir şey olursa bu kez dayanamazdım.Bu kez her şeyi bitirirdim bitirmeye çalışırdım.