kardes ben sana once ne yapmayacagini soyleyeyim. yeme-icme isine, hele kucuk yerde, asla bulasma. neden dersen, yemek yapmak veya meyhanecilik ticarete atilan insanlarin aklina ilk gelen fikir oldugu icin agir bi rekabet ortami vardir. cok cetrefillidir, aldigin hammaddeyi urune yani yemege cevirmek icin cok emek gerekir. malzemeleri depolamak zor ve risklidir bozulur. yemegi yakarsin, dokersin, malzemenin gunu gecer farketmezsin, insanla cok ugrasirsin yuz goz olursun. vasifli is bilen adam calistirmazsan zarar edersin, calistirirsan cok para ister. neticede karnini zar zor doyurabildigin bir mekan batmasin diye oranin kolesi olursun. o yuzden kesinlikle mekancilikla ugrasma. hammaddeyi risksiz ve az bir islemle urune donusturen, insanlarla fazla ugrasmayacagin islere gir.

misal topraksiz tarim yap orada. sistemi yerine oturttuktan sonra senede iki uc kere ilac verirsin, iki uc gunde de bir gider bakarsin hersey calisiyo mu diye. vasifsiz isci calistirabilirsin, soker soker oradan indirirsin anlastigin pazarcilara. nakliyat kolay iscilik kolay parasi pesin. veya kesme cicek, adamlar gotunu operler. piyasada acaip kesme cicek eksigi var. veya ayni sekilde otomatik bi sistemle tavukculuk ve yumurta isine gir amk, yine iki uc gunde bir ugrar bakarsin basina bi kisi diksen yeter de artar bile. gerci bildircin tavuktan kat kat karli ama onun pazarina girmek lazim. bu begenmedigin islerden gunde de tecrube sahibi olup pazarda biraz oturunca cebine gunde ikibin kaat koyarsin.

kusura bakma, sana bildigim islerden ornek verdim. mekancilik islerinde buyuk paralar kaybetmis bi abinim.