Kaç yaşındaydım bilmiyorum ama 4-5 yaşında falandım herhalde. Ben küçükken bayağı profesyonel hırsızdım aq. Annemle örgü için incik boncuk satan yerlere giderdik ben çaktırmadan cebime doldururdum sonra çıkınca bi köşeye döker aa anne bak yere ne dökülmüş alayım hemen derdim. Kalifiye huur çocuğuydum yani.

Bir gün komşumuza gitmiştik onun da kızı var. işte annemler aşağıda otururken ben kızıyla annesiyle babasının yatak odasına girmiştik. işte oynarken gözüme masanın üstüne birşey çarptı bu kuyumcularda olan boyun maketi ve üstünde de bayağı kaliteli görünen bi kolye vardı. Gittim kızın yanında aldım kolyeyi cebe attım. Neyse işte kız annesine birşey söylemedi biz de bi zaman sonra çıktık gittik dolmuş bekliyoruz bilen bilir Eskişehir'in son durağı stadyuma yakın biryerlerde oradayız bekliyoruz işte. Geçtim köşeye çaktırmadan cebimden çıkarıp attım yere kolyeyi. Sonra da annemin yanına gittim etrafa bakınmaya başladım. Sonra döndüm arkamı kolyeyi ilk kez görür gibi yaptım aa anne bak yerde ne var falan deyip aldım kolyeyi tekrar cebe attım. Eve geldik baktık gerçekten altınmış amk pahalı birşey bide sene 2002-2003 falan o zamanın 600 tlsine bozdurmuştuk. Şuan ne kadar eder bilmiyorum ama o 600 tl bayağı iyi gelmişti kötü durumdaydık babam batmak üzereydi bu para sayesinde yeni mal falan getirtti ve şuan da 3. dükkanını açtı beyler.

-ÖZET-
Hırsızlık iyi birşey