Evet beyler geçen sene bu zamanlar dedem hastalandı. Ameliyat oldu bende o zamanlar çalışıyordum. Her işten çıkışta hastaneye giderdim hem dedemi görmek hemde kapı da uzgun ve perişan halde bekleyen teyzelerime moral vermekti amacım. Daha sonra benim yıllardır görmediğim hiç karşılaşmadığım bir teyzem varmış. O sırada teyzemin kızı yanı kuzenim varmış onu da ilk kez orada gördüm. Neyse sohpet muhabbet derken bunlar çok ama çok zenginmiş ama sadece o teyzem ailede zengin olan bende yeni öğrendim. Daha sonra dedemi kaybettim. Mezarlığa gelmiştik. Herkes ağlıyordu herkes ağır yakiyordu ve ben tek damla gözyaşı bile dökmeden sadece etrafıma anneme ve acı çeken diğer teyzelerime müzelerine bakıyordum. inan beyler duygusuz bin değilim ama aglamadım işte ama ruhsal olarak çökmüştüm üzgündüm ama ağlamadım. Etrafıma bomboş bakıyordum ve işte o zaman onu kuzenimin kızı oradaydı daha önce karşılaşmamıştık ama bir keresinde bir mevlüte gitmiştim içimden ev saray gibi keşke böyle evim olsa demiştim oda enişteminmiş onu o gün öğrendim ve onların evindeymişim ona rağmen bu güzelliği görmemişim. Neyse fotoğraflardan gördüğüm için tanıdım ve galiba oda beni duymuş olacak ki bi sure göz göze geldik. Oda ağlıyordu cenaze olduğu için o an hiç aklıma sevgili falan gelmemişti çünkü birazdan dedemi gömecektik bunları düşünecek zaman yoktu. Ve bi an ne olduysa yan yana geldik beyler inanın esen rüzgarla birlikte saçlarının kokusu burnuma geldi eve bağımlısı oldum o kokunun. O kadar güzeldi ki melek gibiydi beyaz tenli siyah saçları ve siyah gözleri vardı vücut hatları dolgun milfe yakın ama yüzü pürüzsüz ve çok güzeldi yakından daha da güzelmiş. Onu farketmem geç olmamıştı. Dedemi dualar eşliğinde defnettikten sonra anneannemin yani dedemin evine dönüldü ve işte her şey burada başladı...