Çok heyecanlanmıştım. Niye bilmiyorum ama öyle bir ses tonunda söylemişti, öyle bir vurgulamıştı ki insan duymak için can atıyor. Hafif yanakları al al oldu, yüzünü biraz eğdi. Utangaç bir kız çocuğunun yaptığı hareketleri yapmaya başladı ve ağzından hayatım da duyduğum en güzel sözler çıktı.

Seni seviyorum.

Gözlerimin yerlerinden çıktı sanki. Bıraksalar beni direk halaya başlayacağım. Belki sıradan bir laf gelir bazılarına. Eğer sevdiğiniz kız size söylüyorsa onun altında ki anlam o kadar derinleşiyor ki. O anda her şeyi bırakıp sadece hayatınızın o olmasını istiyorsunuz. Sarıldım ona ve benim ağzımdan da sihirli sözcükler çıktı.

Seni seviyorum.

Yanakları daha da al al olmuştu. Hafif gözleri dolmuştu. Açıkcası benim de gözlerim dolmuştu biraz. ilk defa acıdan, üzüntüden değildi. ilk defa mutluluktandı. Tabi ona göstermedim. Ağlamadım da yanlış anlaşılmasın.

O da çok mutluydu. Her hareketi bunu ele veriyordu. Geldi yine yanağımdan öptü ve ben yine eridim dudaklarında. Bende bir öpücük kondurdum onun yanağına. Birbirimize en sıkı halimiz ile sarılmıştık. Tek beden olmuştuk resmen.