Ve bir Cumartesi sabahı bir mesajla irkildim "Jamiryo konuşabilir miyiz" mesaj ilaydamdan geliyordu fakat ilk önce bu mesajı acaba o şerefsiz mi attırdı diye düşündüm. O kadar çok düşündüm ki nirvanaya ulaşmışım dıbına koyim. Daha sonra mesaja cevap yazmayı unutmuşum 2. mesaj geldi " çok önemli özür dilerim konuşalım lütfen " yazıyordu. Hay ağzını yediğim sen iste ben tüm ömrümü seninle konuşarak geçirirdim. Mesaja cevap yazdım ve muhabbetler eşliğinde eski "biz" olmuştuk. Ama bir sorun vardı ne o nede ben eskisi gibi konuşmaya yüz bulabiliyorduk. Ben ama hala ona açılmamıştım beyler. O an onu farkettim. Ve artık zaman geçmiş ve güzel olduğu kadar zeki bir kız olduğu için öbür sene çok güzel bir liseye gitti. Yeni ortamlar yeni erkekler derken aramız tamamen açılmıştı ama pampalarım inanın çok sevmiştim lan. Her şeyim de o vardı her şeyimde hemde. Yaptığım her şey onun uğrunaydı 31 hariç. Ve o zengin bir kızdı gittikçe değişti ve girdiği ortamlar inanılmaz derece de lükstü. Ben ise kahveye gider batak atar koz ver maça ver eşliğinde hayatımı sürdürürdüm. Zaman ilerledi ve ona açılma gereği duydum. Açıldığım da ise " bin sini irkidiş ilirik giriyirim jimiryi " olmuştu. Hayatımın en kötü zamanlarına bir yenisi daha eklenmişti. O her yere gidebiliyordu ben ise anca parklarda sigara kola çekirdek koalisyonuyla devam ederdim hayatıma.

Hikaye bitti pampalarım uslubum biraz kötü ama yeni yeni yazmaya başlıyorum hikayelerimi. Zamanla düzelecektir kusura bakmayın. Okuyan okumayan herkese teşekkürler.

Zenginlik bunun neresinde diyenleri duyar gibiyim beyler fakat bizim onunla farkettiyseniz yanyana gelememizin sebebi buydu pampalar. Hep kendimi ezik gördüm hep küçümsedim. Onun olduğu ortamlara kendimi uygun görmedim tamamen aşağılık komplexiydi ama o zamanlar öyleydi pampalarım hepinize hayırlı Ramazanlar