Binler o ara ben okuldan skıldım , ailemle konustum dedim ben is hayatina girmek istiyorum, waffle ci dukkani acicam. Konustuk kararlastirdik,gul sokakta 40m2 bir dukkan buldum kendime, kirasida oyle yuksek degil 3.500 lriaydi. hesapladik olucak gibi bu is. Bir waffle maliyeti bana 1 tl iken ben saticaktim 6 tl ye,tutardi yani cunku izmir de o zamanlar waffle yapan yer yoktu. Tuttuk dukkani yaptim dekarasyonu, bilen bilir meshur bir tavukcu vardir, sahibi arkadasim di benim , onunla konustum oda sponsor oldu icine, neredeyse 5 kurus para harcamadan actim dukkani. Arada okula gidiyorum, genelde dukkandayim , o sekilde takiliyorum alsancakta. Her yerde ortamim olmaya basladi tabi, kizlar erkekler ogrenciler cocuklar anneler, babalar. Bir cok insan akin etmeye basladi dukkanima. Tabi sınıftaki kizlar da bizi waffle yedirmeye gotur falan takiliyorlar bana. Birtanesi ama resmen vericek bana, sakayla karigib kucagima oturuyor, yakigibli oldugumu soyluyor, bende bunu cok begenmiyorum ama zayif bir kiz birde kucuk sarisin falan , giberim yani. Bu bir gun beni aradi gece, dedi ben cok sıkıldım gel beni al. Bostanlıda oturuyordu, tamam dedim atladım arabayla gittim yanina. Once bir kafeye gidip nargile ictik, ardindan ben buna dedim, gel seni dukkana gotureyim waffle ismarliyayim.
Aldim bunu goturdum dukkana, actim dukkani gece gece, guvenlik geldi ne oluyor diye. Dedim dukkan sahibiyim kardesim iyi nobetler. Actim makinalari, basladim waffle yapmaya. Yedik beraber oturduk guluyoruz falan, hava da baya guzel amk, canim gibismek istiyor ama eve de gidesim yok, neyse tabi ben hadi bize gidelim visky icelim diye kandirdim bunu.