Cama doğru baktığımızda hiç birşey görmemiştik fakat kardeşim beratın hal ve hareketlerinden de birşeyler olduğunu sezdim ve " kardeşim birşey yok orada ne gördün anlat bakayım” dediğimde kardeşim “Söylememe izin vermiyorlarrrr” diye nara attı ve bayıldı. Hemen yere yatırdık yüzüne su çaldık kalkmıyor en sonunda arabaya yatırdık ben kardeşimin başında bekliyorum annemler hemen Ambulans çağırdı. Hastaneye gittik Gaziosmanpaşa devlet hastanesi bilenler bilir . Gittik Doktor neyi var falan dedi Olayı anlattık. Kardeşim o arada uyandı zaten doktor bir şeyi olmadığını, gayet iyi olduğunu söyledi ve bizi taburcu etti. Hastaneden çıktı eve doğru ilerledik. Kardeşim olayları unutmuşcasına sessiz bir şekilde arka koltukta oturuyor biraz ilerledikten sonra yeni evimize gelmiştk Babam şöför koltuğunun yanında bulunan koltuğun başlığını tuttu ve arkasına dönerek bizlere “ Yeni evimiz burası artık hayatımızı burada geçireceğiz buna alışsanız iyi olur” dedi ve arabadan teker teker indik. Kardeşim biraz ilerledkten sonra pencereye baktı ve sanırım bir şey olmadığını anlamış olacak ki sessizce evin içine girdi. Eve girdiğimizde düz bir koridorla karşılaştık koridorun solunda ayakkabılık hemen üstünde askılık bulunuyordu ayakkabılarımızı çıkarıp koyduk. Salona doğru ilerlediğimde bütün eşyaların beyaz örtüler ile kapandığını gördüm beyaz örtü bir yana beyaz örtünün üzerindeki tozlar bana evin bayağı eski olduğunu düşündürdü. Babam baktım babam gülümsedi Annemde gülümsedi bir den bire içerideki odadan kardeşimin çığlık sesi geldi….