Aniden bize “ buradan çıkmamızı söyledi” Annem niye olum demeye kalmadan hocaya doğru h” hocam lütfen çıakrtın beni buradan bakın buradalar ve kızgınlar lütfen hocam” dedi hoca “ gel bakayım yavrum dedi ve arkada bulunan mindere oturttu bizide dışarıdaki koridorda beklememiz için ikaz etti.biz de dediğini yapmıştık. Biraz bekledikten sonra hoca kardeşimle beraber yanımıza geldi “ maşallah çok tatlı bir çocuğunuz var Allah bağışlasın” dedi ve hiçbir şeyi olmadığını sölerine ekledi. Annem nasıl olur evde tuhaf şeyler gördüğünü ve bundan bize bahsettiğini söylede hoca hiç bir şeye rastlamadığını tekrar aynı tanı ortaya konulursa burada olduğu söyledi. Annem Allah Allah diyerek kardeşimi ve beni aldı eve zütürdü. Kardeşim dün e bakılırsa bugün biraz iyi görüyordu ama bu görüntüsü Bizim apartmanın penceresine bakana kadar sürmüştü Anneme Pencereyi göstererek “bak Anne bize el sallıyor” dedi Annemde hocanın dediklerini hatırladı sanırım “tabi oğlum “dedi. Eve girş yaptık kardeşim direk odasına koştu bende peşinden gitmiştim. Kardeşim odaya girer girmez duvara baka kaldı ve Masanın üzerinde bulunan o Arapça yazılı kitabı aldı ve okumaya başladı. içlerinde daha önce duymadığım kelimeler sarf ediyordu ve aniden bana döndü gözlerindeki fer kaçmış göz bebekleri yukarı bakıyormuş bir şekilde “ Gün yüzüne çıkacağız, bize rahat verin burası bizim yerimiz” dedi ve bayıldı. Telaşladım hemen Anneme seslendim Anne Anne diye nidalar atıyorum. Annem geldi kardeşimi tokatladı kardeşim aniden ayağı kalktı ve ağlamaya başladı duvarı göstererek haykırdı..