o günlerde herkes harekete geçti ve sorular beraberce çözülmeye başlandı. bense ne yapacağımı bilmiyordum. tamam meltemin telif hakkı bende fakat fazla heyecanlıydım. aklımda bu işi ertesi gün yapmak vardı bu sayede hem heyecanım azalmış olacaktı hem de ertesi gün daha bakımlı ve etkileyici olabilirdim. ama bu düşüncemi hayata geçirmedim çünkü soru çözümünü iki güne yayma şansım vardı. böylesi daha iyi diyerekten gittim bunun sınıfına

öğle arasıydı. sınıfta meltem ve onun hiç değişmeyen 3 kızdan oluşan tayfası haricinde pek kimse yoktu. içeri girdiğimde meltem yemek yiyor diğerleri de tahtaya şekiller çizip gülüşüyorlardı. ben girince meltemin oturuşu falan değişti. beyler hissediyordum işte boş değildi lan. boş bir his değildi bu. taa sırbistan maçında da duymuştum bu hissi