183. Sayfa

"Kitapçıdan içeri girdim yine o sevimli teyze vardı kasada. Bana hafifce baktı bugün yüzü düşüktü ya da beni görünce bu yüz ifadesine büründü tam olarak bilmiyorum hemen. Ayağa kalktı Denielin beni beklediğini söyledi ve üst katı işaret etti.

Katı heyecanla ve korkuyla çıktım. Kapıyı yine tıklayıp açtım ve girdim.

Daniel yine kitap okuyordu. Fötr şapkası ve gri ceketi askıda asılıydı. Bana baktı hafif gülümseyerek ve o hafif yahudi aksanıyla.

-Evladım gel otur şuraya. geçtim oturdum gösterdiği yere.
-Evladım senin durumunun zor olduğunu sende biliyorsun değil mi?
-Biliyorum biliyorum da efendim
-Da sı oğlum kolay olmayacak ama seni bu dertten kurtarabiliriz.
-Riz derken
-Kütahyadan bir arkadaşım bana birini önerdi onunla birlikte seni bu illetten kurtarmaya çalışacağız.
-Ne zaman gelir bu adam efendim.
-Birazdan burada olur bir şey içer misin?
-Yok efendim ben sadece bekleyeyim.

Kendine bir çay söyledi."