o zamanlar tv'de çıkan şeylere hep inanırdık. ilk defa ruh tahtalı bir film izledim. o da korkarak yarım yamalak. korku tabiki sabah aydınlanana kadar sürüyordu. sabah olunca arkadaşlarla gırgır şamata derken filmden konu açıldı. çocukluk herkes korkuyor ama merak da ediyorduk. ulan yapsak ne olur? öyle tahta falan da bulamadık tuttuk kağıda tek tek harfleri yazdık. oldu olacak köhne yer de ahşap ev olsun dedik. önünde başladık oynamaya. tabi hava aydınlık. bi tak da olmadı. gülmeler şakalar derken herkes ayrıldı. ben o evin önünde oturuyordum .ahşap merdivenden ses geldiğini duydum. ama kısa sürmüştü. ne var diye kırık olan kapı aralığından bakmaya başladım.