son 1 part... (sonraki final olacak)
akşam olunca koğuşta herkes bir köşeye ilişti. gece geç vakte kadar bekledim. hoca dışarıdan inceden inceye her eksiğimi tamamlamıştım. herkes uyurken tuvalete geçip mumu yaktım. üzerinde hocanın verdiği dua yazılı kağıdı bırakıp yanmasını izledim. çıkan duman birazdan arkama doğru toplanmaya başladı. bir cebimde ayna diğer cebimde içeride yaptığım ince bir mıh ile dumanın süzülüşünü izledim ama arkamı dönmedim. birazdan da arkamdan gardiyanın sesi yükseldi. "ne yapıyorsun burada!" ses vermedim. "takip et beni, hakkında zabit tutacağım!" adama baktım. gündüz olsa bizim sümsük gardiyan derdim ama şimdi karşımda duranın ne olduğundan bu sefer emindim. beraber müdüriyete diye avluya çıktık. elime cebime atıp küçük aynayı hafifçe kırdım. parmaklarım kesilmişti. kan sıcaklığı ile avucumu doldurdu. hala takipteydim. az ileride su toprakta yarıklar çizerek avluyu boydan boya kesmişti. sonunda suyun üstünden atlayıp arkasını döndü gardiyan "haydi çabuk ol" "geliyorum" dedim. bu sefer durmadan hızlı adımlarla yaklaştım. kan dolu elimi cebimden çıkardım, diğer elime de ufak çakımı aldım ve onu kana boyadım. hepsi 1 saniyede olmuştu. gariyan kılığına girmiş varlık ne olduğunu anlayamadan suyun diğer tarafına geçip ard arda bıçak darbelerini indirdim. bir yandan etraf kararıyor, diğer yandan kan büyüsü ile ruhani varlık çığlık atıyordu. her darbenin saplandığı yerden dumanlar yükseliyordu. "unutma" demişti hoca, "onu burada yenemezsin sadece onların diyarında yenebilirsin. ve bir kere oraya geçtin mi aynayı kullanmayı unutma yoksa arafta kalırsın." her yer zifiri karanlığa gömülmeden önce cebimden aynayı çıkardım. hangi tarafta kalacağım belirsizdi. yanımda iblis ölüm öncesi garip sesler çıkararak can çekişirken kırık ayna parçalarına baktım. daha dikkatli ve daha dikkatli. karanlık tamamıyla her yeri kaplamadan herşey değişti. farklı bir diyardaydım ama burası dünya değildi. hissedebiliyordum. burada insanoğlu çok güçlüydü. görünmezdi. bedenimi ve ruhumu bu yaratıklara karşı intikam hırsıyla doldurmaya başladım. bir saniyede müthiş hapishaneden çıkıp dağları taşları aşabildim. varlıklar beni göremiyordu da. ilk elime geçirdiğimi doğramalıydım. ve yapacaktım da...