Duramadım bi sürü mesaj attım hiç ses seda yok. Arıyorum açmıyo. Ama açsada ne diyeceğim hakkında bi fikrim yok. Salaklıkya bendeki açsa yine seni seviyorum diyecek yerde benden sana hayır yok der kapatırım amk öyle bi gerizekalı oldum artık yani. Ertesi gün indim şehir merkezine. Güzel bi sepet aldım sonra girdim migrosa sepetin içini alabildiğine çikolata doldurdum. Akşam yine aynı buluştuğumuz yerde indim. Aradım aradım açmadı. Mesaj attım buluştuğumuz yerdeyim diye. Git dedi sadece. Gelmezsen adını bağıra bağıra dolaşırım burda dedim. Net bilmiyorum ya evinin yerini. Babamla abim burda yapma git dedi. Son kez sordum geliyo musun diye. Hayır diyince geçen akşam geldiği yere doğru yürüyüp bağırmaya başladım adını. Teyzeler döküldü balkonlara. elimde sepeti gören serseri olmama ihtimal vermedi sanırsam yoksa linç etmişlerdi amk. Gülüp konuşuyolardı birbirleriyle bikaçıda tanıyodu kızı heralde. Kızda duymuş olacak ki aradı beni. Gülmesini durduramadan konuşmaya başladı yapma nolur rezil oldum bak babam abim evde çıkmama imkan yok. Dedim bi bahane uydur bişey getirdim sana onu vereyim bari yoksa sabaha kadar aynen devam ederim. Dayak yesem de umrumda değil. Nolur anla zor duruma giriyorum çıkamam dedi. Tamam dedim. Bi pastane vardı orda dedim buraya bırakıyorum alırsın çıktığında. Tamam dedi. Girdim pastaneye söyledim bi çay içerde de bi tane erkek çalışan yok sahibine kadar bayan. Olduğu gibi anlattım durumu hiç adetimde değildir amk ne anlatıyosun bırak çıksana. Sonunda kadın tahmin ettim o bağıranın sen olduğunu helal olsun bırak sorun değil dedi. Teşekkür ettim bıraktım çıktım. Telefona baktm bi sürü mesaj. Ne getirdin ne almıştın merak ediyorum falan filan ama gitmiş o kırgınlığı sanki sürekli gülümsüyo. Çok ihtimal vermiyodum işe yaramasına ama yaramıştı işte