Rüyamda Rana kollarımdaydı,bir davet den dönmüştük. Bende takım elbise, onda çok güzel bir kıyafet vardı. Odamıza geldik, öpüştuk.Boynundan öptüm. Yanaklarından öptüm. Sarıldım,sanki gerçekmiş gibi sarıldım. Kokusunu derin derin soludum. Yatağa geçtik, sarıldım.Kollarımdaydi, uyuya kaldı. Gece boyunca uyumadan saçlarıyla oynadım. Kokladim,sarıldım. Rüya çok kısa sürmüştü. Acaba işaretmi diye düşündüm. Rabbin bana işaretimiydi? Yada sadece beynimin bana yaptığı oyun mu.Akışına bıraktım, günlerim artık normal geçiyordu. Olayın üstünde 1 hafta yaşanmıştı, Ranayı 1 kere bile görmedim. Endişelenmeye başladım ama arayamazdım. Affettiğimi düşünürdü. Aslında aff etmeyi çok istiyordum,ama her seferinde o kendini yine suçlu durumuna getiriyordu. Kızlara sordum, hiçbiri bilmiyordu. Meraktan çatlıycaktım, Okul çıkışı herkese sordum, hiçkimse görmemiş. Koşarak eve giderken telefon çaldı. Babam arıyor;
+Alo, Oğlum biz annenle alışverişe çıkıyoruz. Yemek buzdolabında ısıtıp yersin.
-Tamam baba ben hallederim.
Hemen eve gittim. içeri girdim, elimi yüzümü yıkadım.Ona bişey olma korkusu beni kasıp, kavuruyordu.Ne yapardım peki, onsuz bu hayat olurmu ydu? Ben yaşayabilirmiydim. Keşke bütün bunlar,bu suyla beraber akıp gitse dedim.Ama öyle bir şansım yoktu, yüzleşicektim.insanın elindekinin değerini elinden gitmeden anlamaz derler. Doğruydu,onu affetmem gerektiğini düşündüm. Eger o yaşamazsa ben de yaşayamazdım. Doyana kadar öpüp koklayamadan, toprağını öpemezdim.Çok ağladım. Gözyaşlarım artık bana sormadan akıp gidiyordu. Rananin ellerimden kayıp gittiği gibi...
Oturdum koltuğa, ellerimi başıma attim. Düşündüm,yaşanan herseyi beynim gözümün önüne getiriyordu.O bana söylemekle hata yapmamıştı. Aldatmakla hata yapmıştı. Peki ya bana hiç soylemeseydi,ben bilmeseydim. Hicbirsey olmamış gibi yaşamaya devam edicektim. Belki bir çok kez, beni aldatacaktı.Ama o yaptığı hata ile yüzleşmeyi, vicdan azabı çekmemeyi. Gözlerime her baktığında üzülmemeyi tercih etti. Sözümüze ihanet etmişti.Çok kararsızdım,bir o tarafa bi bu tarafa yürüdüm. ince bir ip üzerinde gibiydim,iki tarafta tehlikeliydi.Ama bir taraf beni kendine çekiyor, affet diyordu. Affet artık