Parasızlık zor şey beyler. Herşeyden ödün vermeniz gerekiyor. Sabah yediğniiz simitten tutun eve giderken canınızın istediği 1 çoklataya kadar herşeyden.. Neyse işte durumlar böyle. Bu yüzden okuldaki çevremi sırf züürtlerden seçtim. Eziklenmiyim milletin içinde diye. Zaten istesemde zengin çevre yapamıyorum. içgüdüsel olarak fakirlerle arkadaşlık kuruyorum. Yine okuldayım hoşlandığım bir kız var. Ama çaktırmıyorum. En yakın arkadaşıma bile söylemiyorum. Mecburiyetten işte. Şimdi anlıyorum ne salakçaymış. Param olsa sanki herkes etrafımda mı olucak amk ?. diyerek kendimi teselli etsemde öyleydi dıbına koyayım. Para hayattı gerçekten. Kıza bakıyorum işte dışarda veya pencereden sabahları sırada felan...