part 29

Sibel elimi tuttu. Göle doğru yürüyorduk ağaçların arasindan. Çok az insan vardı. Kıyafetlerinden anlaşıldığı kadarıyla buranin çalışanlarıydı bunlarda. Serinlikle sıcak arası bir hava, dünden ıslanmış çamlar, üstü ıslak altı kuru kozalaklar, birkaç çalışan, Sibel, aklımdaki Esra düşüncesi, ben, göl yolu..

Sibel: beni gerçekten seveceksin değil mi?

- o nasıl söz Sibel? seviyorum zaten

Sibel: yalan söyleyemiyorsun Manco.

sustum. başka birşey demedim. Göle gelmiştik. göl kenarı çimenlikti hep. Sibel çimenlere uzandı.

- ne yapıyorsun ya ıslak hep oralar.

Sibel: sende gelir misin?

uzandım Sibelin yanına. Bu kız bana hiç alışkın olmadığım şeyler yaptırıyordu. Onun dediği gibi; gercekten sevmeye başlıyordum belki de.