üstümü değiştirdim. okul eşyalarımı alıp yola koyuldum. bugünün çok zor geçeceğini hepimiz biliyorduk bir bakıma.

ucu ucuna okula yetişmiştim zilin çalmasıyla kapıdan girmem bir olmuştu diyebilirim.

biraz yürüdüm herkes sıralara doluşmuştu bile, benim gözler mehmeti arıyordu herzamanki gibi tabiki meganıda.

girdim onların sırasına aradım aradım mehmet yok. kafamı sola çevirdim , baktım bu muallakde benim sırama geçmiş beni arıyor.

bağırdım buna mehmet mehmet diye. geldi bana doğru.