kölene özel akrostiş yazdım panpa

canıma bir doru kısrakla gelir
ağlamamak mümkün se
yıllar takvim yaprağından bir bir tükeniyordu anne
yüreğimi yolluyorum size
o bir duvar dibinde yatar sesizce
kaldırıp yakamı inerim gecenin ayıp yerlerine
peki söyleyeyim ama sen söyleme kimseye
olan oldu denize
konarlar bahçemin incirlerine
iktifâ eylemedi çün evvelki zelzele
cihana bir daha gelmek hayal edilse bile
ilk insandan günümüze
ne bir uyku gecelerimde