Günün stresi yüzünden yolculuk boyunca uyumuşum. Şehrime geldiğimde muavin uyandırdı ve geldiğimizi söyledi. Teşekkür edip indim otobüsten. Takip eden aylarda..

- yeni bir telefon aldım.
- melis ile konuşmaya devam ettim
- arada zeynep ile mesajlaştım
- üniversite sınavına hazırlanmaya başladım
- ilk sınava girdim

sonuç beklediğimden de iyi gelmişti. Böyle giderse hayalini kurduğum şehirde hayalini kurduğum kadınla yaşama fırsatını bulacaktım. Haydar Amca ve babası konusunda ise daha dikkatli olacaktık.

Ama sınav sonuçlarının açıklanmasının ardından kısa bir süre sonra bir aksilik oldu. Melis'in hayatında bir şeyler ters gidiyordu ve kendisini çok kötü hissediyordu. Bu kötülüğe herhangi bir çare bulamıyordum. Yanında olmadığımdan ötürü de elimde olan tek şey kelimeler ve kalbimde taşıdığım aşktı. Ama bu Melis'i iyi etmeye yetmedi. Her geçen gün daha kötüye gitmeye başladı. Sonunda bir gün bileğinde sigara söndürdüğünü söyledi. Ona engel olmalıydım ama yapamadım. Çaresizdim üzgündüm ve dalgındım. Bir gün ben de aynısını yaptım. Bileğimde sigara söndürdüğümü ve onda olan yara izinin aynısından bende de olduğunu söyledim. Çok kızdı bana.

Senin bana engel olman lazımdı. Benim yaptığımı yapman değil. dedi ve bir anda ayrıldı. Beynimden vurulmuşa döndüm. Artık attığım mesajlara karşılık gelmemeye başlamıştı. Geldiği vakit de çok kısa cümleler halinde soğuk bir şekilde geliyordu. Bu durumu kabullenemedim. Bir zamanlar bana üşenmeden mesajla masallar anlatan, sabah gözünü benimle açan ve gece benimle kapatan kadın beni giblemez olmuştu.

Beyler buraları hızlı geçeceğim. Artık Üniversite bölümüne gelmeye çalışıyorum.