osurmak gibi absürt bir olay hakkında bu kadar yazı yazacağımı düşünmezdim ama oturdum yazdım. okuyun binler.

bu tipler artık her yerde var. sözlükleri geçelim günlük hayatta bile var. geçen bir hastanenin acil servisindeyim, panik atak krizim yüzünden popoma öküz kadar iğne saplatmaya gittim. muayene için gelen 40 yaş üstü erkek doktor yanımızda cart diye osurdu. içimden küfrettim oçye.

bakın arkadaşlar, anlıyoruz ve de yapısal olarak parçalanıyoruz heheh tamam tamam ama osurmak utanılacak bir şey değil tabii ki. evet. ama her ortamda da söylenilecek, söylenilmesi gereken bir şey de değil. tiksinti verici bir şey lan bu. rahatsız edici aq. ilkellik dürtünüz var, anlıyoruz bunu da, modern toplumların pempe sıçan kız tiplemelerine ve kezbanlık algılarına karşı çıkış için bunu yapıyorsunuz. evet, bunu da anlıyoruz. farkındalık sahibi olduğunuzu sanıyorsunuz. evet. ama yanılıyorsunuz. osurmanın utanılacak bir şey olmadığını bilmek ve bunun kabul görmesi için her türlü yerde ben günde üç öğün osururum zaten ehehe demek farkındalık katmaz size. sadece iğrençlik ve iticilik katar. osurmanın utanılacak bir şey olmadığını bilip, bunu her yerde ilan etmenin iticiliğinin farkında olan ve gene en başa, utanmaya dönen insandır farkındalık sahibi olan insan. bir nevi hiperleşme durumu. başladığın yere geri dönersin ama farkında olursun.

bu yüzden, her yerdeben osuruyorum, ne var ki bunda diyen tipler sesleniyorum: çok iticisiniz aqmun kezban ve de kekoları.