dışarda kimse yok iskelenin karşısında biiskenderci var bi telefoncu bide sosisli yapan ufak bi dükkan var hala o dükkan orda şuan bile ... bide açımki beyler gittim ordan bi sosisli aldım yedim içerde oyuracak yer yok orda elden verip gönderiyolar herkesi öyle biyer... sosisi de yedim ama yagmur beni gibti sanki deniz boşaldı üstüme amk o gece neyse saat 8 mi ne oldu iskele açıldı millet karşı tarafa geçiyo yagmurda bitti ama ben ıslagım amk giridm iskelenin içine ısınayım diye hiç bi gibim yok orda kendi kendime kurudum işte biraz saat 9 . 30 gibi benimki geldi dedi bana iskelenin biraz uzagında metro duragı var ordan gelcem orayı buldum oaray dogru gittim bu maltepeden geliyo kadıköye .. neyse beyler bu yer altından çıktı yürüyen merduvanla ... siyah bi kaban giymiş başına bi bere takmış ufak tefek kendi gözler boncuk yıllar sonra ilk defa görüyom beyler buna bi sarıldım varya valla oturup izleyip sigarayı yakın duygulanıp izleyin o derece yanaklarını öpüyom gözlerini öpüyom kaşlarını öpüyom burnunu nere denk gelirse hem kokluyom hem öpüyom öyle özlemişimki bunu o biçimm.. cemil dedim bu karıyı alcan oglum ne pahasına olursa olsun alcan zütünü gibselerde alacan bu şehir seni gibsede alcan cemil dedim neyse beyler gittik biyere oturduk buna hediyelreini falan verdim ulan varya okadar kavga ederdik 7 yıl boyunca ama baş başa kalınca buluşunca mal mal birbirimize bakmaktan hiç bişi konuşamaz hiç bi sorunu çözemezdik hep öyle olurdu birbirmizi görünce nutkumuz tutulurdu amk neyse işte yedik içtik hediyesini falan verdim biraz konuştuk ayrıldık akşama dogruda ben otobüse bindim beyler ankaraya gittim ordanda tekrar okulun oldugu şeher geçtim