Bana yazdığı küçük defterden bahsetmiştim demi beyler. Şimdi o defterin küçük hikayesine geçelim. Bu defteri ne olursa olsun birlikte yazdık. iyi kötü şeyleri yazdık. Onu karımmış gibi sevdiğimi , gözümden sakınıp koruduğumu falan ne varsa yazdım . Alttan alttan uyarıyorum giyme etme falan diye. Anlıyordur herhalde diye düşünüyorum . Aslında benle çıkmadan önce çok daha açık seçik giyiniyordu. Yani rahat bir kızdı. Bunu kaşarlık yollu falan gibi yorumlamayın. Bahsettiğim kız tipini siz anladınız. Neyse defteri bana iade ettiği ve ayrılık fırtınasından bahsetmeden önce sevgililer gününde bana verdiği hediyeyi anlatayım. Ben hayatımda böyle güzel bir hediye almadım. Açık ve net. Kız bi kutu içine sevgi sözcükleri andaç için birlikte çekildiğimiz fotoların baskısı amk ne ararsan var . kalp şeklince damatlık desenli bi ufak kutu. Yani her şey var. Neyse bunu bana verdi. Arkadaşına verdirdi daha doğrusu. Çünkü kendi çok utangaç. O kadar koşturup koşturup bunları hazırlamış benim için. Çok duygulandım. ilk defa birinden böyle bir hediye almıştım. Dediğim gibi bir çok ilkimin sebebiydi. Ben odundum. O gün bir şey hazırlamamıştım hediye veremedim kıza. Doğum günü acısını çıkardım ama. Ha bu arada yıl başında üçkağıtla birbirimize çıkmıştık. Bizim arkadaşlar sağolsun . Neyse o bana güzel bi kazak almıştı. Bende giysi almadım. Şerminle çıktık hem düzgün bulamadık hemde bulduklarımız bana tersti. Bende dedim her zaman üstünde taşıyacağı bir şey olsun bari kolye alayım. Çok şık kalpli bir kolye aldım. Gümüşten. 45 lire para verdim gram içim acıdıysa adam değilim amk. Neyse kolyeyi de biliyorsunuz artık. Şimdi gelelim defterin iadesine. Beyler bir kavga vardı aramızda. O da yine arkadaş olayı. Okula gitmiyorduk belli bir süre YGS ‘ye çalışmak için. Dershanedeyiz. Bu bi ara kayboldu 3 saat yok. Gitmişler yemek yemişler üstüne alışveriş yapmışlar anca geliyorlar. Sinirlendim çekip gittim bende. Yine dışarıdan bakan bir gözle o zamanlar yaptığım kaçıp gitmelerin kendini acındırıp durumu ele alma çabasındaki çaresiz bir erkeğin hamleleri olduğunu görebiliyorum. Cuma günü de o aldığını giymiş. Açık değil de yakası çok bol. Sağdan soldan baksan içi gözükecek. Kızı gözümden sakınıyorum zaten her şeyi dert ediniyorum. Neyse öyle görünce çok kötü oldum. Çıktım dersten. Bir arada çantama defteri ve verdiğim kolyeyi koymuş. Bende bitti o zaman falan dedim. Arkadaşının telefonundan konuşuyoruz. En son bir şey oldu tamam mutluluklar dedi. Ulan kavgaya varım bağırıp çağırmaya varım ama ayrılığa bir türlü yokum. Öyle deyince inanamadım. Ben istedim ilk başta ayrılmayı ama kız da deyince gib gibi kaldım. O sinirle şuana kadar yazdığı her şeyi kutu içindekileri , küçük defteri ne varsa yırttım amk. Kesin bitti gözüyle bakıyordum. Hatta üzüntüden gittim dershane rehber hocamla konuşup dertleştim. Adamın işi varmış bekle beni dedi. Ben bilgisayar odasında oturdum sonra bu geldi oturdu bir koltuğa duruyoruz öyle. Laf lafı açtı konuşma falan oldu. Kıyamadım falan dedi. Yine barıştık. O geldi barışmak için ama. Sonra ben içimden en büyük HASgibTiR imi çektim. Verilen her şeyi çoktan çöp yapmıştım. Fotoğraf falan her şeyi mahvetmiştim amk.