Kardeş iyi güzel konuşmussunda gibleyen mi var aşkı? Geçeceğini biliyorum diyorum. Daha önce başıma geldi zaten diyorum. Mesele bu değil. Bundan sonra ne kadar yemin etsemde yine bin gibi bir kızı takip ederken bulucam kendimi.

Benim sıkıntı ettiğim şey o kızı bir daha kimse benim gibi sevemeyecek. Kimse şizofren gibi saatlerce akrabalarının resimlerini karıştırıp evinin adresini bulamayacak. Kimse ona bu kadar ilgi gösteremeyecek. Ona rağmen, onu bu kadar sevmeme rağmen o bunu bilmiyordu. Belki bilseydi bir şeyler değişecekti. Hiç olmazsa bu kadar kötü hissetmeyecektim. Benim ilgimi reddetseydi keşke ama olmadı o kadar salağım ki bunu bile söyleyemedim. Bütün yıl boyunca bir kere dokunamadım lan. Bir kere konuşamadım. Bir kere uzun uzun izleyemedim onu. O bana baktı ben kafamı eğdim. O kadar korkaktım. Benden daha küçük, tipsiz, cahil herhangi birisi onunla gülüp eğlenirken ben onun yakınından geçerken terliyordum. işte sorun bunu yenemeyecek kadar güçsüz ve cesaretsiz olmam.