az önce oturuyorum beyler ışıklar kapalı aklımda zuzu panpamızın hikayesi geçiyor, o sırada kapının camından beyaz ışık iki kere gelip geçti (kapının camı buzlu göremiyosun sadece ışık falan belli ediyor) o an taş kestim amk aha dedim gibi tuttuk bu arapça kelimeleri okuduk okuduk bize musallat etti, sonra bir yürekle açtım kapıyı kardeşim holden geçerken telefonla ışık yapıyormuş kafasına koydum şaplağı sümük gibi düştü yere amk. paranoyak ettin bizi zuzu.