Kısaca kendimden bahsedecek olursam20 yaşında sıradan bir panpanızım. Geçen sene istanbul'da bir çoğunun hayalini düşlediği güzel bir üniversite de güzel bir bölüm kazandım ama bir sorun vardı bölümümün hazırlığı vardı. Gerek yeni şehir olsun gerek yeni insanlar olsun ve yeni ortamdan dolayı devamsızlıktan kaldım neyse ilkte bir travma yaşadım ama Eylül deki sınavı verip geçerim dedim. Nasip değilmiş 11 puan farkla veremedim kaldım. Sınıfta kaldığım için hazırlığın devam zorunluluğu üzerimden kalktı bunun sonucunda bende boşuna masraf yapmamak için memleketimde kaldım. Şans yüzüme güldü bu sene kyk sıram 50lerde geldi ama ara sınıf olduğum için tabi biraz fazla bekleyeceğim. Şuan ki hayatım tak gibi sabah 6 da yatarım öğlen 2 de uyanırım bime gitmek dışında dışarı çıkmam tek sosyal aktivitem kol çalışması kendimi dünyanın en budala ve en gereksiz insanı zannediyorum bu hayattan cidden kurtulup kendime yarayacak işlere yoğunlaşmak istiyorum. Şuan istanbul'a gelmeye bahane arıyorum ama yer sıkıntım var. sadece sizinle bunları paylaşmak istedim. Teşekkür ederim.

Edit: Konuşacak insanda yok amk çok bunalıyorum bazen yalnızlıktan. Telefonu elime alıyorum bir iki arkadaşı arıyorum sonra tekrar aynı hayat.