anksiyete

muzdarip olduğum hastalıktır, kaygı sürekli bir şey olacak korkusu bedeni sarar, farklı farklı kılıflarla karşımıza çıkar.

pgibiyatra gittiğimde lustral diye bi ilaç verdi ilk kullandığımda beynimi uyuşturduğunu fark ettim ve çöpe attım çünkü ben kendim olmak isterken başkası olamam.

bu hastalıkla mücadeledeki esas konu kaygınızın nedenini bilmeniz, gerçek bir sebebe bağlı bir kaygınız varsa tüm çıplaklığıyla bu konuyu kabul edin kaygınızın hastalık yüzünden olduğunu kabul edin, 3 saniye içe nefes 3 saniye dışa nefes verin en önemlisi kendinize telkin verin. kliniklik bir vaka yoksa kendinize bir uğraş edinin gerçekten adayın kendinizi o işe, misal ben ingilizce öğrenmeye başlayacam her dakika düşüncem bu yönde olacak arta kalan zamanlarımı dolu dolu yaşayacam bir nevi beynimin reddediği hayatımı değiştirecem. bu hastalığa yakalananlar şanslı çünkü yanlış bir davranışınızda beyniniz alarm veriyor yapma diyor, birde bol bol yürüyüş yapın vücudunuz bol bol serotin salgılasın ki antidepresanların suni hormonlarına ihtiyaç duymayın. dertleşecek panpalarım mesaj atsın, birde gece uyanık olmayın bu entryi girer girmez yatıyorum