Sonra da Gizem'e yazmayı bıraktım, açıklamalar yapmayı bıraktım.. Gizem'siz yaşamaya çabaladım. Uzunca bi süre bu şekilde devam ettim.

insan acıya, acıyla yaşamaya da alışıyo beyler. Alıştım, çok perişan oldum, uykusuz kaldım, hem ruhen hem de fiziken zayıfladım. Buradan, karakter olarak da zayıfladın diyecek olanlara selam olsun. En nihayetinde alıştım, kabullendim. Yaptığım yanlışların, söylediğim yalanların cezasını çekeceğimi çok iyi biliyordum beyler, size oluyo mu bilmiyorum ama bugüne kadar küçük/büyük kimin hakkını yediysem, isteyerek ya da istemeden, karşılığını buldum. insanları neyle sınadıysam, günü geldi, aynı şekilde sınandım. Ve bu olayı da bu şekilde kabullenmekten başka çarem kalmadı.

Hayata kaldığım yerden devam etmeye çalıştım.. Gizem'i düşünmeden günler geçirmeye başladım..

Aradan zaman geçti ve bir gün, 11. sınıftayken sevgilim olan, ayrıl barış şeklinde devam eden bi ilişkimin olduğu, Gizem'le araları bozuk olan Eylül yazdı..