Her zaman dürüstlükten yanayım. Eğer ondan çocuğum olmayacağını bilirsen bu onu sevmeyeceğim anldıbına ya da ona olan sevgimin o andan itibaren yok olacağı anldıbına gelmiyor. Sadece ondan çocuğum olmayacağı anldıbına geliyor. Çocuğun olmaması da şöyle bir durum gözümde; karşındaki kadını görücü usulüyle ya da ne bileyim sevmeden almış evlenmişsen o zaman soğursun. Biter. Çocuk bile yapamıyoruz dersin falan, o bahane olur ayrılmaya işte. Ama sevdiğin kadın ise o zaman ister istemez içinden gelmez insanın terketmek. Seviyorsun lan, sevmek o kadar basit bir duygu mu amk, seviyorsun, o kadar sevmişsin, ee şimdi sadece tıbbi bir problemden dolayı hadi eyvallah diyecek kadar güçsüz ya da karaktersizsen zaten gibtir et sen sevme.

En final cevap ne olur dersen; çocuk yapmam. Dünyamı yıkacak, sevdiğim kadını kaybettirecek birşey değil. Nasip bu imiş (: