geçen gün bir minibüse bindim. cebimde tam kyk yurt paramı ödeyebileceğim kadar para vardı. minibüse parasını veremedim. inerken "kardeş parayı vermedin" dedi ben de "pardon burda inmeyecektim" diyip geçiştirdim. önde oturuyordum, yine gidip oturdum. son durağa gelince "kardeş sen nerede ineceksin" dedi "benim param yok" dedim. o kadar iyi insan çıktı ki; yedirdi, içirdi, doyurdu, evine aldı, yatağını bile benle paylaştı. işte ne kadar iyi bir insan olduğu burdan belli. misafirperverlikte yatağa almak büyük misafirperverliktir. sabah giderken bana 200 lira bırakmıştı. bu hayatta hala iyi insanlar var.